PPR یک پلی پروپیلن تصادفی کوپلیمریزه است که توسط روش فاز گازی (PP و PE) سنتز می شود. ساختار آن به وصل شدن تصادفی مولکول های PE در مولکول های PP مشخص می شود و وزن مولکولی آن در بازه 300،000 تا 800،000 قرار دارد. لوله های تولید شده از مواد خام PPR همچنین لوله های پلی پروپیلن تصادفی کوپلیمریزه نامیده می شوند که محصولات لوله های پلاستیکی در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 توسعه و استفاده شده اند. با عملکرد عالی خود و زمینه های کاربرد گسترده، در بازار لوله های پلاستیکی جایگاهی را به خود اختصاص داده است و به عنوان یک محصول سبز و دوستدار محیط زیست شناخته می شود.

پلی پروپیلن (PPR) و پلی وینیل کلرید (PVC) دو نوع رایج لوله های سیستم لوله کشی و تأمین آب هستند. هر دوی آنها مزایا و معایب خود را دارند، اما کدام یک بهتر است؟ در این مقاله، ویژگی های لوله های PPR و PVC را بررسی و آنها را از نظر دوام، کارایی هزینه و تأثیر زیست محیطی مقایسه خواهیم کرد.

دوام

یکی از مهمترین عواملی که در انتخاب یک لوله باید مد نظر قرار گیرد، دوام آن است. در این جنبه، لوله های PPR بر لوله های PVC بسیاری از مزایا دارند. PPR ماده ای بسیار دوام دار است که می تواند در برابر دماها و فشارهای بالا مقاومت کند. همچنین، PPR ماده ای بسیار انعطاف پذیر است که می تواند ضربه ها و تنش هایی را که ممکن است باعث شکست یا شکستن لوله های PVC شود، تحمل کند. علاوه بر این، لوله های PPR مقاوم در برابر مواد شیمیایی هستند که آنها را برای استفاده در محیط هایی که مواد شیمیایی در آنها وجود دارند، ایده آل می کند. به عبارت دیگر، لوله های PPR عمر مفید بیشتری نسبت به لوله های PVC دارند و نیاز به کمترین نگهداری دارند.

کارایی هزینه

عامل دیگری که باید در نظر گرفته شود، کارایی هزینه لوله ها است. از نظر هزینه، لوله های PVC به طور کلی ارزانتر از لوله های PPR هستند. با این حال، زمانی که شما در نظر بگیرید، لوله های PPR ارزش بیشتری را ارائه می دهند. لوله های PPR عمر مفید بیشتری نسبت به لوله های PVC دارند، به این معنی که نیاز به تعویض کمتری دارند. همچنین، نصب آنها آسانتر است که هزینه های نیروی کار را کاهش می دهد. علاوه بر این، هزینه انرژی لوله های PPR کمتر از لوله های PVC است که به معنی کارایی هزینه بیشتر در طولانی مدت است.

تأثیر زیست محیطی

تأثیر زیست محیطی لوله ها همچنین یک عامل حیاتی برای ملاحظه است. لوله های PVC به دلیل فرآیند تولید و دفع آنها تأثیر زیست محیطی قابل توجهی دارند. تولید PVC شامل مواد شیمیایی سمی است که می تواند برای محیط زیست و سلامت انسان آسیب رسان باشد. علاوه بر این، لوله های PVC به راحتی قابل بازیافت نیستند و ممکن است صدها سال طول بکشد تا تجزیه شوند. از سوی دیگر، لوله های PPR دوستدار محیط زیست هستند. آنها می توانند بارها بازیافت شوند و دارای اثر کربن پایینی هستند. تولید PPR همچنین بدون استفاده از مواد شیمیایی سمی است که آن را ایمن برای محیط زیست و سلامت انسان می کند.

نتیجه

به طور کلی، لوله های PPR در مقایسه با لوله های PVC از نظر دوام، کارایی هزینه و تأثیر زیست محیطی بهتر هستند. اگرچه لوله های PVC ارزانتر هستند، اما لوله های PPR به دلیل عمر مفید بیشتر، هزینه انرژی کمتر و آسانی نصب، ارزش بیشتری را در طولانی مدت ارائه می دهند. علاوه بر این، لوله های PPR دوستدار محیط زیست هستند و بهترین انتخاب برای کسانی هستند که می خواهند اثر زیست محیطی سیستم لوله کشی و تأمین آب خود را کمینه کنند. بنابراین، در انتخاب بین لوله های PPR و PVC، PPR انتخاب بهتری است.